 |
| Vakvak Ağacı: Ağaçlara asılan Yeniçeri kafaları. |
1826’da Yeniçeri Ocağı’nın kapatılması, II. Mahmud
devrinin en önemli meselelerinden. Devlete yakın tarihçiler, “vaka-yı hayriye”
diye adlandırırken, muhalif kesimler, bilhassa Bektaşî geleneğinin temsilcileri
“vaka-yı şerriye” olarak görür. Cemil Meriç, Osmanlı’yı tarif ederken, üçlü bir
sacayağından bahseder: Saray, Ulema ve Yeniçeri. Bugün, “checks and balances” denilen “iktidarı sınırlandırma, kontrol etme”
anlamındaki yapı, bu üçlü sacayağının unsurlarının birbirini sürekli
denetlemesiyle varoluyordu. Zaten II. Mahmud’un ocağı kapatırken en büyük
gerekçelerinden birisi de, Yeniçerilerin reformlara engel olmasıydı. Meriç’e
göre Yeniçeri İlgası, “Devlet-i Âliyye’nin intiharıdır”.
